"המשברים העלו לרף חדש את אתגרי המנהיגות והניהול"

ברמה האישית והלאומית עברה עלינו שנה מורכבת מאין כמותה, הפלישה הברברית מרצועת עזה ב7/10 פרמה את היסודות הבסיסיים של חיינו בישראל,  הבטחון האישי נפגע אנושות, השמחה והאושר, חלק בלתי נפרד מההוויה הישראלית היו ואינם, שעות וימים של צער ויגון הם לחם יומנו, שעות וימים שהופכים לשבועות, חודשים, שנה חלפה והחזרה לשגרה אינה נראית באופק, "הותר לפרסום" מכה וחובט בנו ואינו מרפה לרגע.

בנות ובנים, אבות ועמיתים נקראים לדגל, צו 8 ל-77 יום הפך לעניין שבשגרה, תעסוקה מבצעית בציר נצרים, פילדלפי, לחימה בקסבה בג'נין,  יעף תקיפה ממוקדת לביירות או לנבטיה, שכיח לגמרי.

"...והארץ ארץ חבילה:

והיא קשורה היטב והכל בה, והיא קשורה חזק

והחוטים לפעמים מכאיבים.

והארץ קטנה מאוד,

ואני יכול להכיל אותה בתוכי,

סחף הקרקע סוחף גם את מנוחתי

ומיפלס הכינרת תמיד בתודעתי.

ולכן אני יכול לחוש אותה כולה

בעצימת עין: ים עמק הר.

ולכן אני יכול לזכור את כל אשר קרה בה

בבת אחת, כאיש שזוכר

את כל חייו ברגע מותו..."

יהודה עמיחי, אהבת הארץ

22 חללים ספגה מטה יהודה, מחיר בלתי נתפס, כל אחת ואחד מהם היה חלק ממשפחה, הם חיו, חלמו ויצרו ואינם עוד, נצטרך להמשיך בלעדיהם, לעטוף את המשפחות ולחבק את הילדים.

משברים אלו העלו לרף חדש את אתגרי המנהיגות והניהול, לילה אחד ב14 לאפריל מדגים איך תוך דקות ספורות עוברת המועצה משגרה לחרום בתסריט שאין דומה לו.

פחות מחודש לפני ליל התקיפה האירנית, עבר הגה ההנהגה ידיים, מאז ה 19/3/24 חלפה למעלה מחצי שנה, ההנהגה החדשה לחצה ולוחצת ללא לאות על דוושת הגז וכך גם מעורבות באופן ישיר ומעצבת את סדר יומם של בכירי המועצה בכלל הנושאים מחזון ועד לפניה היומית האחרונה של תושבינו למוקד המועצה.  הגדרנו כי בראש סדר העדיפויות נמצא חינוך ילדינו, מתן מענה ראוי לנושא התשתיות והבטחון האישי, בתוך כך מהיום הראשון הנפנו את דגל הצניעות, היושרה, היחס האנושי והדוגמא האישית לראש התורן. הכרזנו כי קידום עובדים יהיה על פי נורמות ברורות ועל פי כישורים, הכל למען מתן שירות לכלל התושבים, בשיווין ובמידתיות, במורכבות הגדולה בה אנו נמצאים.

לכן ולכם תושבי מטה יהודה, מגיעה מועצה מעורבת בחיי היום יום של כל ישוב מתוך 57 יישובי המועצה, בסיוע לניהול אחראי ותקין של כל ועד, מתן מענה לפערים, תוך שדרוג הכלים העומדים לרשות מנהיגי כל קהילה, כך אנו נוהגים, גם בעת שיונח לפני מליאת המועצה תקציב לשנת 2025, תקציב שאינו שמרני מצד אחד אך הוא חייב להיות אחראי מהצד האחר.  לראשונה מקושר התקציב לתוכנית עבודה בפועל ולא רק ככותרת,  מתוך הבנה שעומדת לפנינו שנה כלכלית מורכבת ומתוך רצון לשמור על המועצה. התקציב ישמור על עקרונות נאותים ביחס הכנסות- הוצאות ויעד לסיים כל רבעון עם בקרה ומדידה של תוכניות העבודה והתאמתן לביצוע בפועל.

בתוך המציאות המורכבת הזו, ומעבר לפרויקטים שמקדמת המועצה בתחומי התשתיות, החינוך והתרבות, נשים תשומת לב על חיזוק הקהילה והחוסן החברתי. למרות האתגרים הכלכליים, אנו מגייסים משאבים חיצוניים תוך מינוף שיתופי פעולה עם גורמים שונים, כדי להמשיך ולפתח את האזור ולשפר את השירותים הניתנים לתושבים.

לצד זאת, אנו שמים דגש מיוחד על תמיכה וליווי של משפחות הנפגעים והחללים, כמו גם של החיילים המשרתים בחזית ומשפחותיהם. חיזקנו והרחבנו את מערך התמיכה הקיים, תוך התאמתו למצב החדש, הכולל סיוע רגשי, כלכלי וחברתי, ואנו פועלים ליצירת רשת קהילתית חזקה שתוכל לתמוך בכל מי שזקוק לכך. אנו מאמינים כי דווקא בתקופה מאתגרת זו, חשוב לחזק את הערבות ההדדית ואת תחושת השייכות של כל תושב ותושבת למשפחת מטה יהודה.

ובנימה אישית לסיום, נכנסתי זה מכבר לעשור השביעי של חיי, יחד עם מדינת ישראל חוויתי בעשרות השנים שעברו, לא מעט אירועים מטלטלים וגם פסגות לאומיות ואישיות. כעת, כמנהל הכללי של המועצה הגדולה בישראל אני שמח כי ניתנה לי הזכות לתרום את חלקי הצנוע במגרש הביתי שלי, בתווך שבין האזרח לשירותים הבסיסים שמגיעים לו בזכות, שבתוך הסערות העוברות עלינו במישור הלאומי, זהו התורן היחידי שנותר יציב, ועם לא מעט  גאווה, שעל התורן מונף אל על דגל המועצה האזורית מטה יהודה.

נותר לי רק לאחל לכן ולכם, תושבות ותושבי מטה יהודה, תכלה שנה וקללותיה , שנחל יחד שנה חדשה בה נדע להתגבר על מחלוקות אישיות לטובת המשותף והטוב, שנה טובה!

שמעון בטאט,
תושב אורה, אב לשני בנים ושתי בנות, וסב גאה ל-5 נכדים נפלאים.
המנהל הכללי.

شمعون بطاط, المدير التنفيذي للمجلس

على المستوى الشخصي والوطني، مررنا بسنة معقدة للغاية. الغزو الوحشي من قطاع غزة في 7/10 هزَّ أسس حياتنا الأساسية في إسرائيل. تضررت بشكل كبير أمننا الشخصي، الفرح والسعادة، التي كانت جزءًا لا يتجزأ من الوجود الإسرائيلي، أصبحت في عداد المفقودين. ساعات وأيام من الحزن والحداد أصبحت روتيننا اليومي. ساعات وأيام تحولت إلى أسابيع وشهور، مرت سنة، والعودة إلى الروتين لا تبدو في الأفق. "تم السماح بالنشر" يضربنا ويصعقنا باستمرار دون توقف.

أبناء وبنات، آباء وزملاء يُستدعون للواجب. أمر استدعاء رقم 8 لمدة 77 يومًا أصبح أمرًا معتادًا. مهام قتالية في محور نتساريم، فيلادلفيا، معارك في البلدة القديمة بجنين، غارة جوية دقيقة على بيروت أو النبطية، كلها أصبحت أمورًا عادية.

"... والأرض أرض حزمة:

وهي مربوطة بإحكام وكل شيء فيها، وهي مربوطة بشدة

وأحيانًا الخيوط تؤلم.

والأرض صغيرة جدًا،

ويمكنني أن أحتويها داخلي،

جرف التربة يجرف راحتي أيضًا

ومستوى بحيرة طبريا دائمًا في ذهني.

ولذلك يمكنني أن أشعر بها كلها

وأنا مغمض العينين: بحر وسهل وجبل.

ولذلك يمكنني أن أتذكر كل ما حدث فيها

مرة واحدة، كشخص يتذكر

كل حياته في لحظة موته..."

يهودا عميحاي، حب الأرض

فقد مجلس مطي يهودا 22 شهيدًا، ثمن لا يمكن تصوره. كل واحد منهم كان جزءًا من عائلة، كانوا يعيشون ويحلمون ويبدعون ولم يعودوا موجودين. سنحتاج إلى الاستمرار بدونهم، احتضان العائلات واحتضان الأطفال.

هذه الأزمات رفعت تحديات القيادة والإدارة إلى مستوى جديد. ليلة واحدة في 14 أبريل توضح كيف يتحول المجلس من الروتين إلى الطوارئ في غضون دقائق في سيناريو لا مثيل له.

قبل أقل من شهر من ليلة الهجوم الإيراني، تم تسليم دفة القيادة. منذ 19/3/24 مرت أكثر من ستة أشهر. القيادة الجديدة تضغط بلا توقف على دواسة البنزين ، كما أنها تشارك بشكل مباشر وتشكل جدول أعمال كبار موظفي المجلس في جميع المواضيع من الرؤية إلى آخر طلب يومي من سكاننا إلى مركز المجلس. حددنا أن على رأس الأولويات يأتي تعليم أطفالنا، تقديم استجابة مناسبة لقضايا البنية التحتية والأمن الشخصي. منذ اليوم الأول رفعنا علم التواضع، النزاهة، العلاقة الإنسانية، والمثال الشخصي في أعلى السارية. أعلنَّا أن ترقية الموظفين ستكون وفقًا لمعايير واضحة وحسب الكفاءات، كل ذلك من أجل تقديم خدمة لجميع السكان بالمساواة والاعتدال، في ظل التعقيد الكبير الذي نعيشه.

إلى سكان المجلس الاقليمي مطي يهودا، يحق لكم أن يكون لديكم مجلس منخرط في الحياة اليومية لكل بلدة من الـ57 بلدة التابعة للمجلس، وذلك من خلال المساعدة في إدارة كل لجنة بشكل مسؤول وسليم، ومعالجة الفجوات، مع تحسين الأدوات المتاحة لقادة كل مجتمع. هذا هو النهج الذي نتبعه أيضًا عندما يُعرض ميزانية المجلس لعام 2025 على الهيئة العامة. إنها ميزانية ليست محافظة من جهة، ولكن يجب أن تكون مسؤولة من الجهة الأخرى. لأول مرة، ترتبط الميزانية بخطة عمل فعلية وليس فقط كشعار، وذلك مع إدراك أن أمامنا سنة اقتصادية معقدة ورغبة في الحفاظ على المجلس. ستلتزم الميزانية بمبادئ ملائمة في نسبة الإيرادات إلى المصروفات، والهدف هو إنهاء كل ربع من السنة بمراقبة وقياس خطط العمل وتكييفها مع التنفيذ الفعلي.

في ظل هذه الظروف المعقدة، وبالإضافة إلى المشاريع التي يعززها المجلس في مجالات البنية التحتية، التعليم، والثقافة، سنولي اهتمامًا خاصًا لتعزيز المجتمع والصلابة الاجتماعية. على الرغم من التحديات الاقتصادية، نحن نقوم بتجنيد موارد خارجية من خلال تعزيز التعاون مع جهات مختلفة، بهدف مواصلة تطوير المنطقة وتحسين الخدمات المقدمة للسكان.

إلى جانب ذلك، نضع تركيزًا خاصًا على دعم ومرافقة عائلات المتضررين والشهداء، وكذلك الجنود الذين يخدمون في الخطوط الأمامية وعائلاتهم. قمنا بتعزيز وتوسيع نظام الدعم الحالي، مع تكييفه مع الوضع الجديد، بما في ذلك تقديم المساعدة العاطفية، الاقتصادية، والاجتماعية، ونعمل على إنشاء شبكة مجتمعية قوية يمكنها دعم كل من يحتاج لذلك. نحن نؤمن بأن هذه الفترة الصعبة تتطلب تعزيز التضامن المتبادل والشعور بالانتماء لكل ساكن وساكنة في أسرة مطي يهودا.

وفي ملاحظة شخصية أخيرة، دخلت العقد السابع من حياتي، ومع دولة إسرائيل، عشت خلال السنوات الماضية العديد من الأحداث المزلزلة وكذلك القمم الوطنية والشخصية. الآن، كمدير عام لأكبر مجلس في إسرائيل، أنا سعيد أنني أُعطيت الفرصة للمساهمة بدوري المتواضع في ساحة بيتي، في الوساطة بين المواطن والخدمات الأساسية التي يستحقها، وسط العواصف التي تجتاحنا على الصعيد الوطني، هذا هو العلم الوحيد الذي بقي ثابتًا، ومع قدر لا بأس به من الفخر، العلم المرفوع عالياً هو علم المجلس الإقليمي مطي يهودا.

لم يتبق لي سوى أن أتمنى لكم، سكان مطي يهودا، أن تنتهي السنة مع انتهاء لعناتها، وأن نبدأ معًا سنة جديدة نتغلب فيها على الخلافات الشخصية من أجل الصالح العام والخير المشترك. سنة سعيدة!

شمعون بطاط
مقيم في أورا، أب لابنين وابنتين وجد فخور لخمسة أحفاد رائعين.
المدير العام.